De wereld heeft mensen nodig die op gaan staan voor hun idealen
Het was eind maart, in voorbereiding op de bijeenkomst van de Buurtmoestuin Osdorp werd ik wat onrustig en gespannen. We hadden met dit idee weliswaar een prima plan gemunt. Hoe zorgde ik ervoor dat het van echt van de grond kwam?
Ik weet dat ik vaak in de situatie beland waar alle verantwoordelijkheid bij mezelf komt te liggen. Ik had me deze keer voorgenomen dat het deze keer anders zou gaan.
Voor welk ideaal wil jij de barricaden opgaan?
Gelukkig sta ik hierin niet alleen. Je werkt hard aan je idealen, dit kan voor je werk zijn of het gaat om privé dingen. Er bekruipt je het gevoel dat je wel zelf moet doen. Als jij het immers niet doet, wie doet het dan wel?
De vraag is dan: durf je de bal spelen zonder er zelf hard achteraan te rennen om het opnieuw een trap te geven? Je maakt een actie en wacht dan af door wie de bal wordt terug gekaatst…
Met enige trilling in mijn stem heette ik iedereen in de vergaderruimte welkom. Na het vaststellen van de agenda en de mededelingen waren we aangekomen bij het agendapunt waar de taken verdeeld moesten gaan worden. Ik merkte dat ik nog nerveuser werd.
Gelukkig zat ik dit keer aan tafel met mensen die verzot zijn op actie. Binnen tien minuten tijd hadden we een bestuur geformeerd waar drie mensen hun hand voor opstaken. En binnen vijf minuten hadden we een commissie opgetuigd die het ontwerp voor de moestuin op zich wilde nemen.
Hoe kun jij bijdragen aan wat de wereld nodig heeft? Waarin wil jij van toegevoegde waarde zijn?
Hoe bijzonder is dit? Dit had ik niet zo vaak nog ervaren. Er mensen waren die hun hand wilde opsteken toen de vraag gesteld werd. Mensen die de ruimte voelden en het vermogen hadden om het voortouw te nemen.
